Wij bij Klein Oers proberen onze ecologische voetafdruk zo klein mogelijk te maken en te houden. Maar omdat ons leven zich op het land afspeelt, willen we de zee wel eens vergeten. Goed daarom dat opeens de Netflixdocumentaire Seaspiracy verscheen. Een film met soms schokkende beelden en een deprimerende boodschap, dat wel. Hij heeft ons aardig bij de kladden gegrepen en wakker geschud. Houd je maar goed vast! Mocht je nog liefhebber van een lekker stukje vis zijn, dan zal dat niet lang meer duren. De laatste lust verdwijnt voorgoed wanneer je de film hebt gezien. De 27-jarige filmmaker Ali Tabrizi gaat er met een gestrekt been in. In hoog tempo schotelt hij je de ene misstand na de andere voor. Zo stelt hij: De plastic soep in de oceanen, veroorzaakt door plastic rietjes, stelt helemaal niets voor. Dat valt in het niet bij de grootste nauwelijks genoemde bron, verloren en gedumpte netten van de visserij-industrie. Ook dat is plastic. En als dat aan je voorbij getrokken is, volgen er bloederige taferelen van nog levende haaien die zonder vinnen terug de oceaan in worden gegooid, gevolgd door corruptie en misstanden met vermeende dolfijnvriendelijke en verantwoorde vangst-labels, bloederige Japanse walvisvangstpraktijken en de verminderde CO2-opnamecapaciteit van de oceanen. Het raast samen met nog veel meer, in hoog tempo over je beeldscherm. Tot en met slavernij op vissersschepen aan toe. Ook de wetenschappelijke cijfers ontbreken niet. Natuurlijk krijgt de film de nodige kritiek te verduren. En terecht of niet, het maakt de ernst van de problemen er niet minder om. De oceanen zijn goed voor 80 procent van het leven op aarde!
Zoals gezegd, het eten van vis vergaat je direct na het zien van de film. Vis eten mag dan misschien gezond zijn, Cynthia van Schendel, de oprichter en aanjager van ons mooie Klein Oers-project laat als orthomoleculair therapeut zien dat er voldoende alternatieven zijn. De veel geroemde Omega-3 bijvoorbeeld, halen de vissen direct of indirect ook maar uit plantaardige bron. Als mens kun je dat ook. Chiazaad, lijnzaad, walnoten en algen zijn prima alternatieven volgens haar.
Benemen we je met bovenstaande de lust tot kijken? Dat kunnen we ons goed voorstellen. Toch hebben we er wel een filmtip van gemaakt. Seaspiracy boeit van begin tot het eind, vooral vanwege de enorme gedrevenheid en het doorzettingsvermogen van de jonge maker die verliefd is op de zee. Hij is er in geslaagd de visproblematiek in een breed en kleurrijk palet op het scherm te projecteren. Een film die je niet snel zal vergeten.
Seaspiracy is te bekijken op Netflix, de trailer tref je op Youtube.