De huidige klimaatverandering zorgt voor grillig weer. Hevige stortbuien en lange periode van droogte komen steeds vaker voor. Bij Klein Oers nemen we daarom de nodige maatregelen. Met een combinatie van het weglaten van verharding op ons terrein, permacultuur en het gebruik van compost afkomstig van onze humanure verwachten wij de grootst denkbare stap te gaan zetten om hiermee om te kunnen gaan.
Niet spitten
In de reguliere tuin- en landbouw wordt er druk geploegd, gespit, kunstmest gebruikt, onkruid gewied en dood materiaal verwijderd. Akkers liggen er in de winter kaal bij. Ook in veel tuinen worden kale stukken grond als netjes gezien. Maar kale grond is niet wat de natuur wil, zij wil een bodem die bedekt is. Dood plantenmateriaal voorkomt uitdrogen en erosie van de bodem, vormt een voedingsbron voor het bodemleven en de wortels van planten verrijken de grond door de afgifte van koolstof. Til maar eens een tegel op waar een plantje tussen de voegen groeit, in het witte zand is de grond rondom de wortels zwart.
Met rust laten
Het met rust laten van de bodem zorgt voor een rijk bodemleven. Het zorgt voor een luchtige grond en houdt de voedingsstoffen vast. Ieder organisme heeft er zijn eigen plekje en wil helemaal niet verplaats worden door een ploeg of spade. Schimmels bijvoorbeeld vormen een heel netwerk die voor de communicatie tussen planten zorgt. Regenwormen trekken dood materiaal uit het oppervlak naar beneden, ze eten en verteren het en deponeren hun poep in de bodem. Gooi ze op hun kop en ze zijn de weg kwijt. Weg luchtige grond.
Bodem blij, wij blij
Compost bevat alle nuttige voedingsstoffen die planten nodig hebben, veel vollediger dan kunstmest waar ook nog eens ingrediënten inzitten die eindig zijn op aarde. Het kan wel negen keer het eigen gewicht aan water absorberen, dit in tegenstelling tot de Brabantse zandgrond wat nu onder Klein Oers ligt en niet verder komt dan twee procent. Bodem blij, planten blij en wij ook blij. Want het regenwater beter opvangen en vasthouden is precies wat wij willen in dit grillige klimaat.
Esther de Boef – Permacultuurkring